تحليل تغييرات زماني و توزيع مكاني فضاهاي سبز شهر مشهد طي سالهاي 3131 تا 31 با استفاده از رهيافت اكولوژي سيماي سرزمين

ارزیابی تغییرات فضای سبز بهمنظور بررسی اعمال مدیریت در مدیریت شهری و توجه به مسائل زیستمحیطی شهرها از اهمیت خاصی برخوردار است. شناخت تغییرات مكانی و زمانی فضای سبز شهری بهطور كمی، پیشنیاز برنامهریزی و مدیریت پایدار فضای سبز شهری است.. فضای سبز شهری در زمره زیرساختهای اجتماعی است و ازجمله امتیازات آن كاهش آلودگی هوا، جذب ذرات معلق، تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی و كاهش اثرات طوفانها میباشد. شهر مشهد با 2،708،464 نفر جمعیت، دومین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران است، با توجه به توسعه فیزیكی این شهر، تخریب گستردهای از فضای سبز رخداده است كه با الگوی توسعه سازگار با محیطزیست در تضاد است. این پژوهش به تحلیل تغییرات زمانی و توزیع مكانی فضاهای سبز شهر مشهد طی سالهای 3161 تا 3111 میپردازد. برای این منظور از تصاویر ماهوارههای لندست 4 و 7 كه به ترتیب توسط سنجنده TM و OLI با توان تفكیك سی متر برداشت شده بود استفاده شد 4 سنجه سیمای سرزمین PLAND , AREA , ENN , PD برای لكههای فضای سبز شهر مشهد محاسبه گردید درنهایت شاخص پوشش گیاهی NDVI برای پهنه مورد مطالعه محاسبه شد . نتایج نشان داد در طی دوره مورد مطالعه تخریب شدیدی از لحاظ وسعت و تركیب فضاهای سبز در این شهر رخداده است بااینحال به نظر میرسد در طی بازه زمانی موردمطالعه توزیع فضای سبز در شهر مشهد روند رو به بهبودی داشته است.