باز سازي ساختمان تاريخي شان غازان تبريز

این برج در تاریخ 1297 میلادی در دوره ایلخانیان در محله آخنی تبریز بنا گردیده است. محل استقرار آن از روی خرابه هایش كه تا دهه 30 قررن 13 شمسی موجود بوده و در فاصله ی 3 كیلومتر بیرون از حصار تبریز (دروازه گجیل) واقع بوده است. این بنا 12 ضلعی بوده و شكل این بنا شبیه به برج های تاریخی مراغه بوده و سبك آن معماری آذری است. این بنا به مرور زمان به علت رانش زمین كج شده و پس از سال ها به علت زمین لرزه شدید تبریز تخریب شده است. آخنی به لحاظ نهر های فراوانی كه از كوه پایه های سهند به سمت شمال سرازیر بوده و نهایتا به رودخانه شیرین چای كه امروزه میدان چای نامیده میشده است، بهمین سبب (آخنی) یعنی (جاری) نامیده شده است. كاربری این بنا شامل ارك شاهی ، بلند ترین ساختمان جهان آن روز ، محل بارعام و پذیرفتن سفرای خارجی ، دیدبانی محیط اطراف ، گرای راهنما برای كاروانها و یا تك سواران پیك و نیز بعنوان بنای یادمان و مقبره مورد استفاده قرار گرفته است. كاشی های بكار رفته در این بنا به رنگ های آبی،نیلی و مشكی بوده است كه در سال 1939 نمونه هایی از آنها توسط شرق شناسان برداشته و به اروپا برده شده است. تصاویری كه در رابطه با این موضوع وجود دارد ، نقاشی ژان شاردن سیاح فرانسوی و یك نقاشی مینیاتور ایرانی می باشد. اطلاعات توصیفی و ابعادی در نوشته های ایرانی اروپایی وجود دارد. هدف این پروژه باز سازی بنای مزبور بر اساس تحلیل اطلاعات تصاویر فوق می باشد.