ارزيابي جايگاه مسجد در ارتقا كيفيت فضاي شهر اسلامي

از اوایل دوره پهلوی، با تغییر تدریجی نحوه تفكر و اندیشه و طبعا نوع زندگی انسان ایرانی، كه نتیجه عقب نشینی او در برابر نگاه مدرنیستی و انسان مداری غرب بود، و البته در كنار مولفه های دیگر، به مرور شاهد كاهش كیفیت فضاهای زندگی و اجتماعی هستیم. از جمله عناصر فضاهای شهری كه طی این دگردیسی دچار مشكلات شد، مسجد می باشد. در واقع مساجد امروزی، اغلب قشر خاصی از جامعه كه خود طالب حضور در این فضا هستند را پذیراست و در زمینه گسترش فعالیت های خود برای سایر اقشار جامعه، چندان قوی عمل نمی كند. از آنجا كه مسجد به عنوان یكی از عناصر مهم فضای شهری تاثیر به سزایی در تعاملات اجتماعی مردم جامعه و در مقیاس كوچكتر مردم یك محله دارد، در این پژوهش، با روش تحقیق كتابخانه ای ومراجعه به منابع مختلف سعی شده با نگاه به گذشته سرزمینمان، راهكارهای ارتقاء جایگاه مسجد در یك فضای شهری بازیابی شوند. امید كه گوشه ای از این امر محقق شده باشد. در ابتدا به دنبال تعاریف صحیح از فضای شهری در شهر اسلامی بودیم و در نهایت با بررسی این مسئله در گذشته سرزمینمان، تلاش شد مولفه ها و پارامترهای موثر در بهبود ارتقاء جایگاه مسجد در یك فضای شهری اسلامی، تا حد امكان، استخراج شود.