بررسي اثرات نانوذره اكسيدروي در اكوسيستم هاي آبي

تعداد زیادي از نانوذرات استفاده شده توسط صنعت شامل فلزات سنگین است؛ بنابراین سمیت و تجمع فلزات سنگین موجود در نانوذرات ممكن است به یك مشكل مهم در محیط زیست تبدیل شود. در دسترس بودن فلزات سنگین را می توان از طریق خارج كردن آنها از شكل محلولشان كاهش داد ولی سمیت ناشی از طبیعت آنها از قبیل اندازه، شكل یا تراكم ممكن است قابل ملاحظه باشد. رویكرد مناسب جهت رفع نانومواد مضر نیاز به درك تمام ویژگیهاي آنها نه تنها شیمیایی بلكه فیزیكی و زیستی نیز دارد. همچنین جلوگیري از پیشرفت نانومواد مضر نیازمند مطالعات در مورد اثرات زیست محیطی مواد جدید است. نداشتن آگاهی در مورد چگونگی ذخیره، استفاده و بازیافت نانومواد توسط شركت ها و بخش هاي ذي ربط، توسعهي قوانین و مقررات مربوطه را بسیار مشكل میكند. نانوذرات اكسید روي داراي خواص منحصر به فرد،مانند خاصیت اپتوالكترونیكی، انتشار UV پیزوالكتریك، جذب اشعه ماوراء بنفش و انعكاس میباشد كه در حال حاضر در طیف گسترده اي از محصولات مورد استفاده قرار میگیرد. چنین تولید گسترده و افزایش استفاده از نانوذرات اكسید روي، باعث ایجاد خطراتی شده است. با گسترش رهاسازي نانو ذرات اكسید روي خطر سمیت آنها بیشتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. اكوسیستمهاي آبی مقصد نهایی انتشار نانوذرات اكسید روي هستند.