مقايسه سبك اسنادي و تاب آوري در بين دانش آموزان سالم و نابينا

هدف پژوهش حاضر، مقایسه¬ی تاب¬آوری و سبك اسنادی در دانش¬آموزان نابینا و عادی است. روش پژوهش از نوع علّی مقایسه¬ای بود. جامعه¬ی آماری پژوهش حاضر شامل كلیه دانش¬آموزان عادی و نابینای شهرستان نوشهر و چالوس بود. نمونه مورد پژوهش شامل 60 دانش-آموز، 30 دانش¬آموز عادی و 30 دانش¬آموز نابینا كه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. نمونه انتخاب شده، دو پرسشنامه سبك¬های اسنادی (ASQ)و مقیاس تاب¬آوری كونر و دیویدسون(CD-RTS9) را تكمیل نموده¬اند. داده¬های به دست آمده در آمار توصیفی ( میانگین و انحراف معیار) و استنباطی ( شامل تحلیل واریانس چند متغییره، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغییری) تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد كه دانش آموزان نابینا در اسناد درونی-بیرونی، اسنادی كلّی -ختصاصی و تاب¬آوری با دانش¬آموزان عادی تفاوت معنادار دارند( 001/0P>)، كه نشان دهنده¬ی سبك اسنادی ناخوشایند و بدبینانه¬تر و تاب¬آوری كمتر گروه دانش¬آموزان نابینااست. همبستگی مثبتی بین تاب¬آوری و سبك¬اسنادی وجود دارد و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داده كه سبك¬اسنادی می¬تواند تاب¬آوری را پیش¬بینی كند( 05/0P< ). در مجموع یافته¬های پژوهش نشان دادند كه دانش¬آموزان نابینا از لحاظ مسایل شخصیتی و بهداشت روانی، شرایط نگران كننده¬تری نسبت به دانش¬آموزان عادی دارند كه نیازمند توجه و خدمات روان¬شناختی بیشتری می¬باشند.