بكارگيري روش تطبيقي در عمل : مطالعه موردي برنامه درسي ابتدايي ايران و استراليا

هدف از این پژوهش، معرفی روش تطبیقی به عنوان یك روش پژوهش می باشد كه جهت توضیح آن به تحلیل نظام برنامه درسی دوره ابتدایی ایران و استرالیا به عنوان یك نمونه اجرا شده عملی پرداخته شده است. در این پژوهش ویژگی های برنامه درسی دوره ابتدایی در كشور مذكور به منظور بهبود بخشیدن برنامه درسی دوره ابتدایی در ایران مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. بر این اساس نوع مطالعه این پژوهش تطبیقی توصیفی و روش آن توصیفی - تشریحی مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایسه ای می باشد. نتایج نشان داد كه در مقایسه با استرالیا، دانش آموزان نظارت و كنترل محدودتری بر فعالیتهای یادگیری خود دارند. این محدودیت از طرف مدیران، مربیان، معلمان و دیگر اولیاء مدارس اعمال می شود. در حالی كه در مدارس ابتدایی كشور استرالیا سعی بر این می شود كه دانش آموزان علاوه بر یادگیری مهارت های فردی، بتوانند كار به صورت جمعی و گروهی را نیز كسب كنند اما برنامه درسی در مدارس ابتدایی ایران بر رقابت های فردی بین دانش آموزان اصرار میورزند. برنامه درسی در كشور استرالیا بر پرورش فردی و اجتماعی از قبیل پرورش رفتار و منش های مطلوب فردی، تعاون و همكاری گروهی، چگونگی استفاده از اوقات فراغت و آگاهی یافتن بر نقش های اجتماعی تأكید می كنند، در حالی كه در كشور ما تأكید بر آموزش و موضوعات درسی است و برنامه های غیر آموزشی بسیار محدود و با كیفیت بسیار پایینی ارائه می شوند. این مطالعه به روشنی گویای آن است كه با استفاده از روش تطبیقی می توان به شناسایی نقاط ضعف و قوت برنامه های موجود و راهكارهای مناسب برای بهبود آنها مبادرت نمود.