اثرات اقتصادي گردشگري بر نواحي روستايي

امروزه گردشگري به عنوان بخش جدايي ناپذير اقتصاد در جوامع مختلف محسوب مي شود. روند روز افزون توسعه گردشگري در شكل انبوه و خود جوش با اثر گذاري بر بنيان هاي اقتصادي روستايي، اثرات و پيامدهاي گوناگوني به دنبال داشته است. مطالعه ي حاضر؛ به دنبال شناخت و بررسي پيامدهاي اقتصادي گردشگري بر مناطق روستايي، بر پايه اصول گردشگري پايدار و مباني نظري مربوط است. گرچه گردشگري روستايي اثرات مثبتي همچون اشتغال زايي، افزايش درآمد براي ساكنان نواحي ميزبان در پي داشته، اما اثرات منفي اقتصادي از از قبيل افزايش قيمت كالاها و خدمات، بالا رفتن قيمت زمين و به طور كلي افزايش هزينهي زندگي ساكنان و وابستگي بيش از حد اقتصاد نواحي روستايي را به دنبال داشته است. از اين رو تك بعدي شدن اقتصاد روستاها به واسطه غلبه گردشگري و ضعف آن در برقرار كردن هم پيوندي موثر با فعاليت هاي اقتصادي ديگر در تضاد با اصول گردشگري پايدار روستايي است، به شكلي كه با دوام يافتن اين روند بنيان هاي توسعهي اقتصادي مناطق روستايي را با چالش هايي مواجه مي سازد. اين مطالعه كه به روش كتابخانه اي- تحليلي و با استفاده از منابع مكتوب و ساير منابع اينترنتي تدوين شده، تلاش دارد ضمن ذكر مفاهيم گرشگري در روستا، پيامدهاي آن را در روستا با تاكيد بر پيامدهاي اقتصادي بررسي و راهكارهاي لازم را ارائه نمايد.