افزايش ميزان توليد در واحد سطح انگور با استفاده از روشهاي نوين زيست فناوري ( با تاكيد بر استفاده از قارچ: Piriformospora indica)

انگور (.Vitis vinifera L) به خاطر تنوع بالا، پراكنش و سطح كشت گسترده و مصارف متعدد در میان مصرف كنندگان محصولات باغبانی جایگاه خاصی دارد. استفاده از روش های نوین فناوری زیستی جهت بدست آوردن ارقام سازگار با شرایط مختلف محیطی، مقاوم به آفات و بیماریها و تولید بالا از جمله راهكارهای مناسب افزایش تولید انگور می باشند. دستكاری ژنتیكی گیاهان توسط اصلاحگران گیاهی به منظور افزایش تولید و مقاومت به انواع تنش ها طی چندین سال با موفقیت انجام شده است. تحت شرایط نامساعد محیطی و تغییر اقلیم گیاهان بیشتر از یك عامل تنش زیستی و غیر زیستی را تجربه می كنند. استفاده از قارچهای همزیست به طور قابل توجه ای رشد و مقاومت گیاهان را نسبت به كمبود آب و سایر تنش های زنده و غیر زنده افزایش می دهد. قارچهای همزیست توسعه سیستم ریشه را تحریك نموده و ظرفیت انتقال آب، جذب عناصر ماكرو، میكرو و عناصر غیر متحرك را زیاد نموده و در نتیجه موجب افزایش نرخ فتوسنتز به دلیل آسیمیلاسیون بهتر دی اكسید كربن می گردد. اخیرا S. vermifera P. indica كه به صورت اندوفیت در بدن میزبان زندگی می كنند، بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. در این تحقیق بهینه سازی و انتقال قارچ P. indica به انگور به منظور افزایش میزان زیست توده، تشكیل میوه، اجزای عملكرد و تولید در واحد سطح این محصول مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین بررسی تاثیر قارچ P. indica بر افزایش بیان ژن هایی مثل اسمتین كه مقاومت به تنش های چند گانه را افزایش می دهد، جهت جلوگیری از اثراث نامساعد تغییرات اقلیمی كه اخیرا اكثر مناطق تولید كننده انگور با این مشكل مواجه هستند، از اهداف دیگر این تحقیق بود.

Grape (Vitis vinifera L.) has a special position among horticultural products consumers because of high diversity, distribution, level of culture and the multiple uses. Using of biotechnology methods in order to obtain compatible varieties with different environmental conditions and resistant to pests and diseases, are very good solutions for high production of grape per unit. The genetic manipulation of plants by plant breeders has been successful to increase production and resistance to various stresses over the years. Under climate-change conditions, crop plants would often experience more than one biotic and abiotic stress. Mycorrhization strongly affects growth and tolerance of plants to water deficiency and other stresses. Mycorrhizal fungi influence development of a superior root system, enhance water conducting capacity, increase uptake of macro, micro and immobile nutrients, and result in higher photosynthetic rates due to better carbon dioxide assimilation. Currently, P. indica and S. vermifera, living as endophytes in a variety of hosts, have gained increasing attention. In this research, optimization and transfer the fungus P. indica in order to increase the amount of biomass grape, fruit set, yield components and production per unit area is examined. Also the effect of the fungus P. indica that increased expression of genes such Osmotin increases resistance to multiple stresses, to prevent adverse climate change that most recent grape-producing areas are faced with this problem, was the objectives of this research