بررسي وضعيت كيفيت زندگي نابينايان در شهركاشان

این مقاله به مطالعه‌ی نظری وتجربی وضعیت كیفیت زندگی فردی و اجتماعیِ نابینایان در شهر كاشان می‌پردازد. مباحث نظری این پژوهش مبتنی بر نظریه‌ی كیفیت زندگی روت وینهون بوده و روش تجربی آن از نوع پیمایشی است. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر جامعه‌ی نابینایان كاشان می‌باشد كه از این میان تعداد 88 نفر به عنوان حجم نمونه‌ی آماری انتخاب شده‌اند. در پژوهش حاضر، مفهوم كيفيت زندگي به ميزان رفاه جسمي، روانی و اجتماعي كه توسط اشخاص درك شده و نشان‌دهنده‌ی میزان رضایت فرد از زندگي است، تعریف و به دو نوع عینی (بیرونی) و ذهنی (درونی) تقسیم شده است. كیفیت زندگی عینی به تمامی امكانات و خدماتی كه برای فرد محسوس و ملموس است اعم از امكانات فردی و یا اجتماعی گفته می‌شود و كیفیت زندگی ذهنی؛ احساسات درونی فرد نسبت به خودش و نیز در تعامل با دیگران در نظر گرفته شده است. این‌كه آیا شخص احساس خوشبختی، سلامتی، امنیت و غرور می‌كند و یا درتعامل با اجتماع، احساس احترام و اعتماد متقابل به او دست می‌دهد یا خیر. به عبارت دیگر، كیفیت بیرونی مربوط به محیط و كیفیت درونی به اشخاص مربوط است. به هر حال نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهند كه تمامی ابعاد كیفیت زندگی، اعم از «كیفیت زندگی فردی و اجتماعیِ ذهنی» و «كیفیت زندگی فردی و اجتماعیِ عینی» در جامعه‌ی آماری مورد بررسی، در سطح پایین‌تر از متوسط قرار داشته‌اند. از این‌روی پژوهش حاضر معتقد است با توجه هرچه بیشتر به وضعیت سلامت روان و سلامت اجتماعی نابینایان در شهر كاشان به ویژه از طریق جلب مشاركت مراكز مشاوره‌ی روان‌شناختی، ضرورت رسیدگی و تأمین امكانات اقتصادی و رفاهی در شهر برای نابینایان و ضرورت اقدام بیشتر مدیران و برنامه‌ریزان در زمینه‌ی ایجاد فضاها و خدمات شهری ویژه‌ی نابینایان، می‌توان گام‌هایی را برای ارتقای سطح كیفیت زندگی نابینایان برداشت