روانشناسي محيطي در آفرينش فضاي معماري

محیط و رفتار آنقدر به یكدیگر وابسته اند كه نمی توان آنها را از هم تفكیك كرد. چراكه نه تنها محیط بر رفتار انسانی تاثیرگذار است، همچنین نمی توان رفتار را مستقل از رابطه درونی آن با محیط درك و تعریف كرد. از این رو به نظر می رسد درك رفتار انسانی در محیط كالبدی زندگی از جمله در شهرهای معاصر كه مورد توجه معماران، شهرسازان و برنامه ریزان شهری است باید بر پایه توجه به فرآیند ادراكی آن توسط انسان امروز انجام گیرد؛ زیرا در این صورت می تواند در پاسخ به نیازهای انسان معاصر در گام نخست موجب ارتقاء بهداشت روان جامعه گردد و در گام های بعدی به پیوند به حیطه معنا بیانجامد و اسباب خودشكوفایی فردی را فراهم آورد. این مقاله در پی یافتن بهترین پاسخ روانی و رفتاری برای كاربران بناها برای پیشگیری از ایجاد تنش در آنها و همچنین تطابق روانی كاربر در محیط ساخته شده است.؛ و همچنین مباحثی در مورد ارتباط بین رفتار انسان و محیط كالبدی و اهمیت شناخت این ارتباط برای مقاصد طراحی بویژه در معماری، به دلیل ایجاد یك چارچوب كلی برای تحلیل رابطه انسان با محیط ارائه شده است