تاملي بر هويت يابي انسان درفضاي معماري مبني بر رابطه انسان و محيط

وجود انسان به عنوان مهم ترین عامل معنا دهنده به مكان محسوب می شود و بر این اساس انسان در اثر پیوند و ارتباط با مكان ، خود را جزئی از مكان می داند و بر اساس تجربه های خود از نشانه ها، معانی ، عملكردها و شخصیت ها تصویر ذهنی از آن مكان برای خود می سازد و مكان برا ی او قابل درك و فهم می شود. بنابراین انسان و مكان دو جزء غیرقابل تفكیك هستند و هویت ، همان حلقه اتصال میان این دو جزء می باشد. كسب هویت مطلوب و اصیل و رهایی از هویت های بحرانزا و بحران هویت از دغدغه های تاریخ انسانیت و فرهنگ های انسانی بوده است. به تأكید می توان گفت انسان به آن دلیل انسان است كه موجودی هویت ساز و خواستار هویتی آرمانی است. اما هویت در انسان در صورتی احراز میشود كه بین آنچه او در ذهن دارد و عینیت موجود (فضا) وحدت وجود داشته باشد. به عبارتی دیگر هویت هنگامی تجلی پیدا می كند كه ارتباط طبیعی و منطقی بین انسان و محیط اطرافش حاصل شده باشد. این ارتباط و احساس تعلق خاطر به وجود نخواهد آمد مگر آنكه انسان قادر به شناخت عمیق محیط و تشخیص آن بوده و توان درك تمایز آن نسبت به محیط های دیگر را نیز داشته باشد و بداند در چه زمانی و به چه صور تی پاسخ مناسبی به كنش های انجام یافته در آن محیط بدهد. این مقاله بر آن است تا در پی تعریف هویت به عنوان امری دو طرفه، فرآیند هویت یابی انسان در فضای معمار ی را تشر یح كند. بد ین منظور ابتدا تعریفی مختصر از هویت در معماری ارائه خواهد شد. بعد از آن و پس از توضیح مفهوم هویت و فرآیند هویت یابی، به تشریح فرآیند هویت یابی انسان در فضای معماری پرداخته خواهد شد.

Human beings is considered as one of the most important factors which gives meaning to the place. Accordingly he knows himself a part of place due to his connection and relationship with it and creates mental image from that place for himself based on his experience of signs, meanings, functions and characters, so the place will be understandable for him. Thus the man and and the space are inseperatable components and “identity “is the connection loop between them. Obtaining optimal and original identity and being released from threateninig identity and identity crisis have been of humanbeing culture and history concerns. It is worth noting that humanbeing can be called as human since he is a creature with identity and demands ideal identity. Although identity will be obtained in humanbeing if a unity would exist between what is in his mind and existing sameness (space). In other word, identity manifests when a natural and logical relationship can be made between man and his environment. This realationship won’t be created unless the man would be able to know and recognize the enviorenment deeply and be able to distinguish it from other environments and also be aware of when and how to respond properly to the performend reactions in that environment. This article has been designated to describe the process of hemanbeing’s identification in an architectural context following the definition of identity as a mutual issue. After that by explaining the concept of identity and identification process, the process of identification of humanbeing in architecture will be discussed.