بررسي آسيب پذيري ويژه آبخوان دشت تبريز با ارائه مدل جديد DRAIA

عوامل مختلفی مانند؛ برداشت مازاد، فعالیت های كشاورزی، صنعتی و شهری آلاینده های مختلفی را به آبخوان دشت تبریز وارد كرده و كیفیت آب زیرزمینی را تحت تاثیر قرار داده است. به همین دلیل ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی یكی از فاكتورهای مهم درتصمیم گیری های مهم مدیریتی در این دشت می باشد.دراین مطالعه به منظور تعیین آسیب پذیری ویژه آبخوان دشت تبریز مدل جدیدی به نام DRAIA طراحی شده است كه مكمل مدل آسیب پذیری ذاتی (DRASTIC) خواهد بود كه توسط EPA ارائه شده است. بر اساس نقشه پهنه بندی آسیب پذیری ویژه آبخوان دشت تبریز در مقابل آلودگی با استفاده از مدل DRAIA كه در آن از پنج پارامتر چگالی جمعیت، تاسیسات غیر مسكونی، مناطق كشاورزی، تاثیر چاه های پمپاژ و تاثیر رودخانه ها استفاده شده است و تلفیق آن با نتایج حاصل از نقشه آسیب پذیری ذاتی دشت تبریز با استفاده از مدل درستیك نقشه آسیب پذیری كل ارائه گردیده است و به كمك مقادیر نیترات موجود در آب زیرزمینی این مدل واسنجی (كالیبره) گردید. بر این اساس پهنه عمده آسیب دشت تبریز شامل آسیب پذیری متوسط تا زیاد می باشد كه 41/49% منطقه را در بر می گیرد و بقیه نواحی با پهنه های آسیب پذیری خیلی كم (16/60%) كم (12/94%)،كم تا متوسط (15/74%)،زیاد (9/40%) و خیلی زیاد (3/18%) منطقه را شامل می شود.