بررسي موانع و عوامل موثر بر رشد شخصيتي و بهداشت رواني نابينايان

حس بینایی برای آگاهی از دنیای پیرامون، فرد را به سمت تمایل با افراد و اشیا، رشد هویت و شخصیت و شكل گیری پایه های رشد شناختی سوق می دهد. نقص آگاهی و نگرش منفی نسبت به توانمندی های نابینایان و حمایت های بیش از حد اطرافیان به تمامیت روانی و فردیت نابینا لطمه خواهد زد؛ زیرا منجر به شكل گیری احساس فقدان و عدم كفایت در شخص می شود كه این خود بر احساسات و بهداشت روانی تأثیر منفی خواهد داشت. (شریفی،1379) هدف؛ هدف از این پژوهش بررسی عواملی است كه به رشد شخصیتی نابینایان و بررسی موانعی كه برای بهداشت روانی نابینا تهدید كننده است ، كمك می‌كند. روش: پژوهش به صورت تحلیلی- كیفی و با استفاده از پرسشنامه های سلامت عمومی و آیزنك ، بین 8 آزمودنی به شیوه مصاحبه بین افراد نابینا و كم بینای بین 7تا 12سال صورت گرفت. یافته ها:یافته ها نشان داد كه وابستگی بیش از حد به والدین،عدم پذیرش نابینایان در جامعه به عنوان فردی مفید نادیده گرفتن توانمندی ها ازجمله عواملی است كه بر رشد شخصیتی و بهداشت روانی نابینایان تأثیر منفی می‌گذارد. نتایج:زمینه سازی مناسب برای رشد و شكوفایی و پرورش استعدادهای بالقوه نابینایان از همان دوران كودكی، همچنین ایجاد مكان های آموزشی بیشتر با كیفیت بهتر برای نابینایان وآموزش برخورد مناسب به افراد جامعه از طریق رسانه ها در برخورد با نابینایان از جمله مواردی است كه باید در نظر گرفته شود