راهكارهاي مديريت منابع در معماري و تاثير آن بر توسعه پايدار محيط زيست

انسان ها در هر لحظه با تصميمات روزمره زندگي خود از تهيه مواد غذايي گرفته تا انتخاب وسايل آشپزخانه يا انتخاب وسيله نقليه و ... بر مردم و محيط زيست اطراف خود تاثير مي گذارند. درك ميزان تاثيرات مثبت يا منفي اين تصميمات بر محيط زيست در جوامع توسعه يافته بسيار بيشتر از جوامع در حال توسعه مي باشد. در خط مقدم صنايع و فعاليت هاي آلوده كننده، صنعت ساختمان سازي قرار دارد كه طبق آمارهاي موجود بيشترين ميزان توليد دي اكسيد كربن در جهان و نيز در كشور عزيزمان ايران را داراست. در اين مقاله ابتدا در بررسي تاثير اين صنعت بر محيط زيست، نگاهي به آلودگي آب، آلودگي خاك و آلودگي هوا انداخته و سپس با تعريف و مشخص نمودن جايگاه پايداري در معماري به عنوان يك التزام و نه يك سبك يا مكتب معماري به استراتژي هاي پيش روي طراحان، مديران و كاربران فضاهاي مصنوع بشر در حوزه مديريت منابع از زمان شروع طراحي تا هنگام بهره برداري از فضا پرداخته خواهد شد.

فاقد چكيده مي باشد