بررسي تأثير هندسه استنت بر عملكرد آن با استفاده از روش اجزاي محدود

چكیده امروزه از مدلهای مختلف استنت های شریانی برای باز كردن رگهای مسدود شده استفاده می شود. ثابت شده است كه مدل استنت نقش مهمی را در خروجی حاصل از استنت گذاری ایفا می كند. بنابراین، برای انتخاب بهترین مدل استنت از میان مدل های موجود، باید عملكرد آنها به دقت تحلیل شده و رفتار مكانیكی مدلهای مختلف آن مورد مقایسه قرار گیرد. در این مقاله، از روش اجزای محدود برای تحلیل و مقایسه رفتار استنتها استفاده شده است. بدین منظور دو مدل ستنت تجاری، به نامهای استنت ان آی آر و استنت اس هفت مدل سازی شده و عملكرد آنها در هنگام جاگذاری مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج ارائه شده در هر مورد شامل توزیع تنش و خمش ایجاد شده در دو انتهای استنت میباشد. همچنین با مقایسه مقدار تنش ایجاد شده بر روی رگ، تأثیر هندسه استنت بر گرفتگی مجدد پس از استنت گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته های این تحقیقی، از بین دو استنت بررسی شده، احتمال گرفتگی مجدد پس از استفاده از استنت اس هفت كمتر از استنت ان آی آر است كه مطابقت خوبی با نتایج كلینیكی دارد.