شناسايي مدل- رانده سرويس ها با خوشه بندي بر اساس چسبندگي, پيوستگي و دانه بندي

معماري سرويس گرا جز در موارد نادر در تحقق وعده هاي خود ناكام بوده است. يكي از مهم ترين دليل هاي اين شكست اين است كه هنوز روشي جامع و دقيق براي شناسايي سرويس ها و اعمال اصل هاي معماري سرويس گرا وجود ندارد. افزون بر اين، شناسايي سرويس ها توسط انسان خبره مستلزم صرف وقت، هزينه زياد و مستعد خطا است. از اين رو، در عمل، معمولا اصل هاي معماري سرويس گرا به صورت شايسته و بايسته رعايت نشده و درنهايت نرم افزار چابكي مورد نظر را نخواهد داشت. در اين مقاله، رهيافتي مدل رانده براي شناسايي سرويس هاي نرم افزاري بر اساس مدل فرآيند كسب و كار و موجوديت ارائه و ارزيابي شده است. در رهيافت پيشنهادي، با توجه به قاعده هاي تجربي كشف شده از روش هاي شناسايي سرويس، معيارهاي سنجش بهبود يافته براي كنترل چسبندگي، پيوستگي و سطح دانه بندي سرويس ها ارائه و استفاده شده است. اين معيارهاي سنجش با توجه به مدل فرآيند كسب و كار و ساختار آن و مدل موجوديت قابل محاسبه هستند. يك الگوريتم خوشه بندي ژنتيك چند هدفي كه معيارهاي سنجش پيشنهاد شده را به عنوان تابع هاي برازش به كار مي گيرد، فعاليت هاي موجود در فرآيندهاي كسب و كار را به سرويس ها مي شكند.