بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و عملكرد تعاونيهاي روستايي ( مطالعه موردي: دهستان بالاولايت شهرستان كاشمر)

سرمايه اجتماعي از جمله مفاهيم نويني است كه در دهههاي اخيرتوجه بسياري از صاحب نظران و علماي علوم اجتماعي، توسعه و توسعه روستايي را به خود معطوف داشته است و بانك جهاني از آن به عنوان حلقه گمشده اي ياد ميكند كه در صورت وجود آن ميتوان فقر را كاهش داد. اين مفهوم به پيوندها و ارتباطات ميان اعضاي يك شبكه به مثابه منبع با ارزشي كه با خلق هنجارها واعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضا مي شود، اشاره دارد. تحقيق حاضر با در نظر داشتن اين مهم به بررسي نقش سرمايه اجتماعي برعملكرد تعاوني هاي روستايي در شهرستان كاشمر از توابع استان خراسان رضوي پرداخته است. روش تحقيق، توصيفي-تحليلي است و از تكنيك پرسشگري جهت جمع آوري تحليل آماري Spss ، Excell اطلاعات استفاده شده است. نتايج حاصل از پرسشگري با استفاده از نرم افزارهاي و كاي دو استفاده شده است. نتايج حاكي از اين است كه در حوزه مورد T شده و براي آزمون فرضيهها از آزمون مطالعه، عضويت در شركت تعاوني تاثيري در افزايش مشاركت اجتماعي نداشته است. همچنين بين اعتماد اجتماعي و عملكرد تعاونيها رابطه معني دار وجود دارد.