بررسي تنوع اقليمي و پتانسيل هاي اقليم كشاورزي استان مازندران با استفاده از شاخص هاي روش پاپاداكيس ايستگاه هاي : ساري، قائمشهر، بابلسر، رامسر و نوشهر

شرایط جوی از مهمترین متغیرهای تأثیرگذار در تولید محصولات كشاورزی می باشد. با آگاهی یافتن از شرایط جوی و پتانسیل های اقلیمی كشاورزی مناطق می توان از منابع با راندمان بالاتری استفاده نمود. در پژوهشی حاضر داده های هواشناسی پنج ایستگاه منتخب در سطح استان مازندران پردازش و با استفاده از روش پاپاداكیس تحلیل گردیدند. شاخص های مورد استفاده در این تحقیق شامل سختی زمستان، گرمی تابستان، طول فصل بدون یخبندان، تبخیر و تعرق پتانسیل، بیلان آبی و توزیع فصلی آن می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد كه از نظر شرایط زمستانی، ایستگاه ساری و قائم شهر در طبقه مركبات و ایستگاه های بابلسر، نوشهر و رامسر در طبقه جو دو سر گرم تر قرار دارند. از نقطه نظر شرایط تابستانی، ایستگاه های ساری و قائم شهر در طبقه پنبه و ایستگاه های بابلسر، نوشهر و رامسر در طبقه برنج قرار دارند. ایستگاه ساری و قائم شهر از نظر رژیم دمایی در طبقه جنب حاره ی نیمه گرم و ایستگاه های بابلسر، رامسر و نوشهر در طبقه حاره ی بری گرم قرار گرفته اند. از نظر شرایط رطوبتی ایستگاه های ساری و قائم شهر در طبقه مدیترانه ای نیمه خشك و ایستگاه های بابلسر، رامسر و نوشهر در طبقه مدیترانه ای مرطوب قرار گرفته اند. بنابراین می توان نتیجه گرفت كه قسمت های شرقی استان برای كشت انواع گونه های مركبات مناسب می باشد، در حالیكه قسمت های غربی استان قابلیت كشت غلات زمستانی مانند گندم و جو و محصولات دیگری مانند زیتون و بادام زمینی را دارا می باشد.