بررسي اثر كاتچين چاي سبز بر يادگيري اجتنابي غير فعال در مدل موش هاي آلزايمري شده به وسيله تزريق داخل بطني استروپتوزوتوسين

بیماری آلزایمر یكی از شایع ترین بیماری های نور و دژنراتیو مغز می باشد كه در آن نورون ها به ویژه در نواحی مرتبط با اعمال شناختی، مورد تخریب قرار می گیرند. یكی از عواملی كه در پاتوژنز بیماری نقش دارده استرسی اكسیداتیو است كه یك عدم تعادل بین رادیكال های آزاد و سیستم آنتی اكسیدان می باشد. این مطالعه قصد داشت با توجه به اینكه كاتچین چای سبز یك آنتی اكسیدان قوی است اثر تزریق مزمن آن را بر یادگیری اجتنایی غیرفعال در مدل های آلزایمری شده مورد بررسی قرار دهد. موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار(200 300 گرم) در 7 گروه (8=N)، سالم، كنترل جراحی + CSF)، آلزایمر، آلزایمر- كاتچین (mg/kg (10,50,100,ip قرار گرفتند. جهت ایجاد مدل آلزایمردررت، داروی استرپتوزوتوسین (4,1/5mg/kg میكرولیتر در هر كانول)، به درون بطن های مغزی تزریق گردید وپس از آن به مدت 4لروز رت های آلزایمری تحت درمان با كاتچین به صورت داخل صفاقی قرار گرفتند و جهت ارزیابی یادگیری و حافظه در رت هااز آزمون رفتاری اجتنابی غیرفعال استفاده شد. دراین آزمون، افزایش تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریك و كاهش مجموع زمان ماندن در اتاق تاریك هفت روز پس از آموزش بیانگر یادگیری اجتنابی غیرفعال می باشد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و آنالیزواریانس یكطرفه و آزمون توكی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مقایسه با گروه سالم و كنترل، شاخص های یادگیری اجتنابی غیرفعال درگروه های دریافت كننده كاتچین (50,100mg/kg)، افزایش معنی داری یافته بود.(0/05>p) این نتایج احتمالا ناشی از اثر مربوط به خواص آنتی اكسیدانی، كاهش تولید پراكسید لیپید و كاهش تخریب های اكسیداتیو DNA در كاتچین می باشد.