ارزيابي مفهوم تعادل بخشي در طرح منظر محله خوب بخت

توجه به بافت فرسوده و نوسازي آن يكي از مقولاتي است كه در سال هاي اخير در عرصه شهرسازي كشورمان جايگاه ويژه اي يافته است. يكي از اهداف مهمي كه براي نوسازي بافت هاي فرسوده در نظر گرفته شده، تعادل بخشي به بافت است.تعادل بخشي كه به ايجاد فرصتهاي برابر رشد و خارج ساختن شهر از حالت دوقطبي مي پردازد،، رهكارهاي مختلفي جهت تحقق دارد. توزيع متعادل جمعيت در بافت، ايجاد اختلاط اجتماعي، متعادل امكانات و خدمات شهري، توزيع متعادل فرصت ها و بهبود كيفيت محيط زيست انساني از اين دست راهكارها است. . تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي –تحليلي و شيوه ي گردآوري داده ها اسنادي است كه ابتدا به معرفي مفهوم تعادل بخشي و راهكارهاي تحقق آن پرداخته است و سپس به ارزيابي ميزان توجه به اين راهكارها در پروسه نوسازي محله خوب بخت از ناحيه امام علي (ع) منطقه ۱۵ شهر تهران ، ، نوان يكي از اولين طرحهاي نوسازي شهر تهران با رويكرد جديد، مي پردازد . در.پايان، نتايج نشان مي دهد كه نوسازي بافت اين محله با عدم توجه كامل به اين راهكارها، نوسازي دروني و محتوايي ساختارهاي اجتماعي ، اقتصادي و فرهنگي محله را مدنظر قرار نداده است. و با تلاش هاي غالبا ظاهرگرا نتوانسته بافت را به حالت تعادل مطلب برساند.