بررسي عوامل تاثيرگذار در فرسودگي بافت هاي فرسوده و ارائه راهكارهايي جهت بهبود آن نمونه مورد مطالعه: منطقه اسكان غير رسمي بي سيم شهر زنجان

فرسودگی یكی از مهمترین مسائل مربوط به فضاي شهري است كه باعث بی سازمانی، عدم تعادل ، عدم تناسب، بی قوارگی، زدودن خاطرات جمعی و افول حیات شهري می شود كه این عوامل با كاهش عمر اثر و با شتابی كم وبیش تند ، باعث حركت به سوي نقطه ي پایانی اثر می گردد. از این رو بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده باید به طور مداوم انجام شود و نباید با یك بار بهسازي و نوسازي ، بافت به حال خود رها شود. بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده باید طبق برنامه ریزي و مرحله به مرحله صورت پذیرد و از همه ابعاد اقتصادي، اجتماعی، كالبدي و ... مورد ارزیابی قرار گیرد. براي ارائه راهكارهاي مناسب باید انواع مشكلات موجود در بافت فرسوده از قبیل ریزدانگی، عرض كم معابر، عدم دسترسی مناسب و عدم وجود تاسیسات و زیرساخت هاي شهري مناسب را در نظر گرفت. هدف این نوشتار مطالعه و بررسی این مشكلات در منطقه اسكان غیر رسمی بی سیم شهر زنجان و ارائه راهكارهایی مناسب جهت بهسازي و نوسازي در این بافت می باشد. این پژوهش از نوع كاربردي بوده و به ارزیابی مسائل و مشكلات بافت فرسوده منطقه مذكور با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی پرداخته است. در این پژوهش سعی خواهد شد از طریق فراهم آوردن امكانات سكونت با در نظر گرفتن الویت هاي اجرایی در این بافت به ارائه راه حل هاي مناسب پرداخت. نتایج تحقیق نشان دهنده ي این است كه بافت هاي فرسوده به دلیل عدم تدوین سیاست ها وبرنامه ریزي متمركز دچار فرسودگی شده اند. بنابراین مداخله در بافت هاي فرسوده به شیوه صحیح نیازمند برنامه ریزي و سیاست گذاري می باشد.