فرمول بنديِ قابليت اطمينان و دردسترس پذيري ساختار NMR در سيستم هاي مطمئن

افزونگي NMR يكي از انواع افزونگي استاتيكي است كه در طراحي سيستم هاي مطمئن در دو سطح نرم افزار و سخت افزار مورد قابليت پوشانيدن عيوب سخت افزاري و خطاهاي نرم افزاري را دارند. از اين NMR استفاده قرار مي گيرد. سيستم هاي مبتني بر رو سبب بهبود ويژگي هاي اتكاپذيري نظير قابليت اطمينان و دردسترس پذيري مي گردند. به منظور ارزيابي ويژگي هاي اتكاپذيري هر سيستم گام اول مدلسازي و سپس حل آن است. مدل ماركوف يك ابزار قدرتمند براي مدلسازي رفتار پوياي را با استفاده از مدل ماركوف مدلسازي كرده NMR سيستم ها جهت ارزيابي اتكاپذيري آنها به حساب مي آيد. اين مقاله سيستم و فرمول هاي بسته اي جهت ارزيابي ويژگي هاي اتكاپذيي آن ارائه مي كند. وجود چنين روابطي كارِ ارزيابي سيستم هاي مطمئن را ساده تر كرده و تاثيرات نرخ خرابي، نرخ تعمير و تعداد ماژول هاي افزونه را بر روي عملكرد سيستم به وضوح NMR مبتني بر نشان مي دهد. لازم به ذكر است روابط بستة ارائه شده در اين مقاله براي دردسترس پذيري تاكنون در جايي ديگر ارائه نشده است.