بررسي ترموديناميك سامانه هاي حاوي سيالات فوق بحراني

سیال فوق بحرانی حدواسط مایع و گاز است و بیشترین كاربرد آن دراستخراج و جداسازی می باشد باتوجه به اینكه به مبحث سیالات فوق بحرانی ازدیدگاه تئوری كمتر پرداخته شدها ست و بیشتر پروژه های انجام شده درزمینه خواص و كاربرد آنها صورت گرفته است نیاز به تحقیقی جامع و كامل ازدیدگاه تئوری كاملا احساس میگردد یك سیال فوق بحرانی كشش سطحی نداشته و ویسكوزیته بسیاركمی دارد درحالیكه چگالی آن هنوز همان چگالی مایع بوده و حلال بسیارخوبی می باشد برای رسیدن به حالت فوق بحرانی باید فشاررا تاحدزیادی بالا برد ولی درمورد دما باید ازیك دمای بهینه استفاده كرد این پژوهش تاثیرات دما وفشاربرسیالات فوق بحرانی و طریق محاسبه آنها را بررسی كرده است و متداولترین سیالات فوق بحرانی معرفی شده اند همچنین دلایل استفاده ازدی اكسید كربن دراستخراج توسط سیالات فوق بحرانی نیز به عنوان متداولترین سیال فوق بحرانی بیان شدها ست