بررسي عوامل جامعه شناختي فرار دختران و تأثير آن در نرخ بزهكاري

پدیده فرار نوجوانان و جوانان در خانه به ویژه دختران جوان، مسئله بسیار مهم و پیچید های است كه با انواع آسیب های اجتماعی چون فقر، تبعیض، خشونت و آزاد، طرد و غفلت در خانواده و دستیابی اندك و محدود با منابع ارزشمند احتماعی همراه است. خروج نوجوانان و جوانان از خانه و ترك خانواده، بدون اجازه ی والدین یا وصی قانونی در واقع نوعی واكنش نسبت به شرایطی است كه از نظر فرد نامساعدی غیرقابل تحمل و تغییر ناپذیر است. این عمل به عنوان یك مكانیسم دفاعی به منظور كاهش ناملایمات زندگی و خلاصی از محرك های آزار دهنده و مضر و دستیابی به خواسته های مورد نظر و عموما آرزوهای دور و دراز به كار گرفته می شود، اما آمار ها و شواهد نشان میدهد كه پس از فرار نه تنها مشكلات دختران كاهش نمی یابد بلكه فرد وارد یك چرخه ی آسیب زایی اجتماعی می شود كه پیامدهای منفی زیادی رابرای او و جامعه اش در پی دارد.لذا این پژوهش به دنبال بررسی علل و عوامل جامعه شناختی فرار دختران در راستای جلوگیری از پیامد های منفی ناشی از آنها برای خود و جامعه می باشد.