بررسي وكالت درفقه ، قانون مدني و قضايي ، حقوق و آثار و انواع آن

وكالت عقدی جایز است كه به موجب آن یكی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می نماید . وكالت دهنده را موكل،و وكالت گیرنده را وكیل می نامند ، در دادسراها و دادگاهها پیگیری پرونده و دفاع ، توسط خود شخص و یا توسط وكیل دادگستری و به وكالت از طرف موكل انجام می شود ، وكالت در دادگاهها و دادسرا ها توسط وكیل دادگستری انجام می شود ،وكیل دادگستری در كلیه مراحل رسیدگی به پرونده های حقوقی و كیفری می تواند حضور داشته باشد و هر شخص می تواند با مراجعه به وكیل دادگستری در هر یك از مراحل دادسرا ، دادگاه كیفری ، دادگاه حقوقی ، دادگاه خانواده ، اجرای احكام حقوقی ، اجرای احكام كیفری ، دادگاه تجدید نظر استان و دیوان عالی كشور ، به وكیل دادگستری وكالت اعطا نماید، قانون مدنی ایران در ماده ۶۵۶ وكالت را چنین تعریف كرده است: وكالت عقدی است كه بموجب آن یكی از طرفین طرف دیگر را بر انجام امری نایب خود قرار می دهد. با انعقاد عقد وكالت، وكیل و موكل در برابر یكدیگر حق و تكلیف یافته، دارای روابط حقوقی، وظایف و مسئولیت های متقابلی می شوند. وكالت از نظر شكل نیز به وكالت رسمی یا عادی یا شفاهی تقسیم میشود. مورد وكالت باید چیزی باشد كه به موجب قانون یا طببعتا در انحصار شخص نباشد، مثل وكالت در مجلس معامله كه باید خود فرد عمل كند و نمیتواند دیگری را وكیل قرار دهد. همچنین خود شخص موكل باید بتواند آن را انجام دهد. وكالت در روایات بسیار مورد توجه ائمه معصومین قرار گرفته است و حتی اهلبیت به تمامی امور وكالت عنایت داشتهاند، مانند ثبوت وكالت، مشروعیت وكالت ، مسئولیت در وكالت، عدم خیانت در وكالت، اخلاق در وكالت كه بایسته است به بررسی آن ها پرداخته شودوكالت در اصطلاح فقهی و حقوقی عبارت است از اینكه شخصی دیگری را نایب كند در تصرف به دو شرط عملی كه برای آن نایب گرفته می شود عملی باشد كه در انجام آن قید مباشرت نباشد، درمواردی كه موضوع وكالت انجام كاری است وشخص انتخاب شده آن را انجام داده به موجب ورود ضروری بر موكل شود،شخص انتخاب كننده وانتخاب شده،ور دو،مسئول جبران خسارت وارده هستند،وكالت یكی از عقود بسیار رایج میباشد، كه امروزه در صحنه های اجتماعی و اقتصادی و بانك ها استفادۀ زیادی میشود. وكالت عقد است و در نتیجه نیاز به ایجاب موكل و قبول وكیل دارد.