محاسبه دز جذبي ناشي از توموگرافي محاسباتي ديورتيكول مكل با استفاده از تكنسيوم 99m در اعضاي شكم كودكان به روش مونت كارلو

Investigation of absorbed dose of Technetium-99m during of Meckelʼs Diverticulum computational tomography in childrenʼs internal organs by Monte carlo method

دیورتیكول مكل شایع ترین ناهنجاری مادرزادی دستگاه گوارش است. دیورتیكول مكل كیسه كوری در روده كوچك است. روبش پرتكنتات تكنسیوم 99m روش انتخابی برای تشخیص دیورتیكول مكل در كودكان است. تكنسیوم 99m توسط دیورتیكول مكل جذب می شود و موجب پرتودهی به سایر اعضا از جمله معده، روده ی كوچك، روده ی بزرگ، مثانه و پانكراس می شود. برای محاسبه ی دز جذب شده توسط این اعضا از كد محاسباتی مونت كارلو (MCNP4C) و فانتوم ORNL در 5 رده ی سنی نوزاد، 1 ، 5 ، 10 و 15 سال استفاده شد. مقدار رادیو داروی تجویزی برای این بیماری با توجه به سن متفاوت است. نتایج نشان داد كه با توجه به مقدار رادیوداروی تجویزی متناسب با سن، بیشترین مقدار دز جذب شده توسط روده كوچك و كترین مقدار دز جذبی توسط پانكراس است.

Meckelʹs diverticulum is the most common congenital anomaly of the gastrointestinal tract. Meckelʹs diverticulum is blind pouch in the small intestine. A technetium-99m pertechnetate scan is the investigation of choice to diagnose Meckelʹs diverticula in children. A technetium-99m pertechnetate dose absorbed by Meckelʹs diverticulum and cause exposure to other organs, such as stomach, small intestine, colon, urinary bladder and pancreas. Our method is based on Monte Carlo calculation code (MCNP4C) and ORNL phantom to calculate the absorbed dose of the organs in five age newborns, 1, 5, 10 and 15 years. Therapeutic radioisotope amount prescribed for this condition varies according to age. The results showed that, according to the therapeutic radioisotope age-appropriate prescription, the maximum amount of radiation absorbed by the small intestine and the pancreas absorbed the lowest dose.