تحول سازماني با تبيين علل و غلبه بر مقاومت و جايگاه مديريت تغيير

تغییر، لازمه بقای سازمان است و وجود مقاومت در برابر تغییر امری عادی است .مقاومت نه تنها اجتناب ناپذیر است، بلكه میتواند عاملی مؤثر برای مدیریت تغییر و تسهیل كننده گامهای اجرای تغییر به شمار آید، ولی باید مدیریت شود و تحت كنترل درآید .سازمان، مانند تمام موجودات زنده باید برای حفظ توازن و پایداری خود برحسب شرایط محیط داخلی و خارجی خود تغییر یابد .برای مدیریت كارامد تغییر، مقاومت باید به عنوان تلاش سیستم جهت حفظ تعادل و توازن آن تلقی شود .مدیریت مقاومت به معنای استفاده از اطلاعاتی است كه مقاومت برای جهت دادن دوباره روابط فراهم می آورد تا سازمان به اهداف خود برسد.مقاومت كاركنان در برابر تغییر موضوع پیچیده ایست كه مدیران در سازمانهای پیچیده و همیشه در حال تكامل با آن مواجهند. فرآیند تغییر همیشه وجود دارد و مقاومت كاركنان به عنوان یكی از عوامل مهم و حساس شكست بسیاری از تلاشها در سازمانها به حساب می آید. سازمان با توجه به شرایط، امكانات و اهداف خود تغییرات مورد نیاز را انتخاب می كند و برای اجرای آنها در سازمان، برنامه تغییر را طراحی می كند، با توجه به اینكه سازمان از انسان ها تشكیل میشود و كارشناسان تغییر سازمانی معتقدند كه تغییر در سازمان از تغییر در نگرش انسان ها آغاز می شود بنابراین اجرای موفقیت آمیز برنامه تغییر در سازمان در گرو تغییر نگرش كاركنان و آمادگی روانی آنان برای پذیرش و حمایت تغییرات می باشد. تفهیم و ترسیم چشمانداز جدید برای كاركنان، اقدامات مناسب مدیران ارشد جهت رفع بدبینی در بین كاركنان و ایجاد ارتباط با آنان برای موفقیت بیشتر برنامه در فرایند تحول امری ضروری است. مدیریت تغییر مدلی است كه با استفاده از تركیبی از سبك های مدیریت سعی در آماده نگاه داشتن كاركنان و سازمان برای یادگیری و رشد مستمر دارد.