فضاهاي سبز شهري نياز به سرمايه گذاري پايدار دولت

فضای سبز شهری به نوعی از سطح و حجم كاربری زمین در شهرها گفته می شود كه با پوششهای گیاهی ساخت انسان ایجاد شده است. البته ارزش توسعه فضای سبز شهری بطور حتم از حجم افزوده شده به آن بیشتر است. مهم ترین اثرات فضای سبز در شهرها، كاركردهای زیست محیطی آنهاست كه شهرها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنی دار كرده و با مقابله با اثرات سوء گسترش صنعت و كاربری نادرست تكنولوژی از یك سو و بالا بودن سطح زیبایی از سوی دیگر، باعث افزایش كیفیت زیستی شهرها می شوند. فضاهای سبز عمومی در ایران، قدمتی به عمق تاریخ فرهنگ این سرزمین دارد و اوج نمایش آن، در چهارباغ اصفهان صفوی پدیدار می شود. همواره ایجاد و توسعه و همچنین نگهداری در این فضاهای سلامت و تندرستی شهری نگرانی هایی را بدنبال داشته است. نكته مهم دیگر رشد فزاینده نرخ شهرنشینی در كشور است كه خود به نگرانی های زیست محیطی بیشتر از پیش دامن میزند. سرمایه گذاری پایدار در فضای سبز به ویژه در شهرهایی كه آب و هوای خشك دارند ویا با انفجار جمعیت تهدید می شوند از اقدامات سریع و اولویت غیرقابل انكار دولت و البته با همیاری و همكاری بخش خصوصی و مردم است.