تيره روزاسه با ارزيابي مقاومت به سرماي برخي درختچه هاي گل زينتي استفاده از روش اندازه گيري نشت يوني

تنش سرما یكی از مهمترین عوامل تهدید كننده رشد و پراكنش درختچه های زینتی در منطقه معتدله به شمار می رود كه در برخی سال ها باعث تحمیل زیان های اقتصادی كلانی به ساختار فضای سبز شهری می شود. بنابراین ارزیابی مقاومت به سرما و شناخت مكانیسم های درگیر در آن با هدف انتخاب گونه های مناسب برای اقلیم های مختلف یكی از اولویت های مهم در برنامه های اصلاحی درختچه های زینتی می باشد. در این پژوهش مقاومت به سرمای زمستانه پنج گونه درختچه گل زینتی خانواده روزاسه شامل كریا، اسپیره، به ژاپنی، رز قرمز و گل محمدی با استفاده از روش نشت یونی ارزیابی و ارتباط بین مقاومت به سرما و غلظت كربوهیدرات ها و پروتئین های محلول و پرولین جوانه این گونه ها نیز بررسی شد. بعد از اعمال تیمار های سرمایی در مرحله خواب عمیق زمستانه در بهمن ماه، مقادیر نشت یونی جوانه ها 1/ اندازه گیری شد. گونه ها از نظر نشت یونی اختلاف معنی داری ) 11 P≤ ( با هم داشتند. كاهش دما از 11 به درجه - سانتی گراد منجر به افزایش معنیدار نشت یونی جوانه در گونه های مختلف شد. در آخرین تیمار سرمایی ) C 22 ( تفاوت - º نشت یونی بین گونه های مختلف چشمگیرتر بود به طوری كه نشت یونی جوانه در درختچه های اسپیره، رز قرمز و كریا به بیش از 21 % رسید. غلظت كربوهیدرات، پرولین و پروتئین های محلول در گونه های مقاوم به سرما از قبیل به ژاپنی و گل محمدی بیش از گونه های دیگر بود كه حاكی از ارتباط مثبت این تركیبات با مقاومت به سرما می باشد. به نظر می رسد كه تجمع بیشتر تنظیم كننده های اسمزی در گونه ها با نشت یونی كمتر، ضمن كاهش آب سلول و حفظ پایداری غشاء در دمای پایین منجر به افزایش میزان تحمل یخ زدگی در آنها شده است كه می توانند به عنوان یك شاخص فیزیولوژیكی برای ارزیابی مقاومت به سرما در سایر درختچه ها نیز به كار روند.