ارائه يك مدل كمي براي مكان يابي پاركينگ هاي غيرحاشيه اي بر روي شبكه حمل و نقل شهري

ايجاد پاركينگ هاي عمومي جديد مستلزم صرف هزينه هاي زياد است لذا تعيين مكان بهينه آن ها به شيوه اي كه همه شهروندان به نحو مؤثر از آن بهره مند شوند، ضروري است. در اين مقاله سه هدف كلي براي مكان يابي پاركينگ شامل: بيشينه كردن تقاضاي پوشش يافته، كمينه كردن فاصله پياده روي و هزينه هاي مترتبه در نظر گرفته شد. پس از تركيب دو هدف از اين اهداف، يك مدل برنامه ريزي رياضي دو هدفه براي مكان يابي تسهيلات پاركينگ غيرحاشيه اي ارائه گرديد. در اين مدل فاصله پوشش پاركينگ ها به صورت غيرقطعي فرض شد و همچنين انواع مختلف پاركينگ ها مدنظر قرار گرفت. در نهايت مدل پيشنهادي بر روي منطقه مركزي شهر اصفهان اجرا و ميزان كمبود فضاي پارك در اين منطقه برآورد گرديد. اطلاعات مورد نياز مدل تنها براي دو ناحيه از نواحي مذكور كه بيشترين ميزان كمبود را دارا بودند، برداشت و سپس به منظور حل مدل از روش هاي تصميم گيري چند هدفه استفاده گرديد. جواب هاي حاصل از حل مسئله مطلوب ترين نقاط جهت استقرار پاركينگ ها را مشخص نمودند.