فرآوري و ساماندهي داده هاي مكان مرجعِ شهري ، رويكردي بر بهينه سازي مديريت يكپارچه در كلانشهرها

مقاله حاضر با هدف بررسی و تحلیل نقش فناوري سیستم اطلاعات جغرافیایی در ساماندهی داده هاي مكان مرجع شهر و اثرات آن بر بهینه سازيِ مدیریت یكپارچۀ كلانشهرها تهیه شده است. در این مطالعۀ اسنادي، ابتدا به تعاریفی از واژۀ مدیریت شهري و ابعاد سازمانی آن و همچنین نگرش هاي یكپارچه سازي مدیریت در شهر پرداخته شد و سپس با توصیف سامانه Gis ، اجزاي تشكیل دهنده و معرفی برخی از قابلیت هاي آن در ایجاد، مدیریت و برنامه ریزي داده هاي مكان مرجع شهري، به این نكات اشاره گردید كه در عصر حاضر با رشد جوامع شهرنشین و افزایش حریم قانونی شهرها و گسترده تر شدن نقش آنها از یك سو و رشد شتاب گونه تكنولوژي و فناوري اطلاعات از سوي دیگر، سبب گردیده تا برنامه ریزي سازمان هاي خدمات رسان شهري كه همگی آنها به آسایش و رفاه شهرنشینان منتهی می گردد، از طریق روش هاي سنتی و قدیمیِ رایج به نتایج قابل قبول منتهی نشود. از این رو این سازمان ها به ابزارهاي بسیار منعطفی نیازمندند تا بتوانند مسائل كلانشهرهاي كنونی را مرتفع نمایند. لیكن در تحقیق حاضر علاوه بر سایر راهكارهاي موجود در راستاي تغییرات بنیادین و ساختاري سازمانها كه توسط سایر محقّقین پیشنهاد گردیده، به قابلیت هاي ایجاد بانك داده هاي مكان مرجع از كاركردهاي شهري در سامانۀ سیستم اطلاعات جغرافیایی Gis اشاره شده كه می تواند به عنوان یكی از اضلاع مدیریتیِ جدید در سازمانهاي متولیّ امور شهري از جمله ((شهرداري ها)) مطرح شده و در روند تصمیم گیري مدیران و كارشناسان به عنوان یك ابزار تصمیم ساز و سناریو ساز مطرح گردد؛ لیكن می توان با فراهم آوردن زیرساختهاي سخت افزاري، نرم افزاري و تربیت نیروي انسانی كارآمد براي این سامانه، با ساماندهی و یكپارچه سازي داده هاي مكان مرجعِ شهري، یكپارچه سازي و بهینه سازي مدیریت كلان را در شهرها دست یافتنی تر نمود.