چالش هاي خطاي انساني متخصصين نگهداري وتعمير هواپيماهاي بدون سرنشين

خطاي انساني براي بهره برداران از وسايل هوايي بدون سرنشين همانند ساير قسمتها در هوانوردي عمومي (هواپيما هاي با سرنشين) يك تهديد محسوب مي شود. چنانچه هواپيما هاي بدون سرنشين اجازه ي پرواز در سيستم هوا و فضايي بين المللي را داشته باشند، درك و فهميدن خطاهاي انساني در اين حوزه ضروري تر به نظر مي رسد. به عبارت ديگر حذف بالقوه خطاي انساني در كابين (خطاي خلبان) در هواپيما هاي بدون سرنشين، بعضي از خطرات ناشي از خطاهاي انساني را به پرسنل نگهداري و تعمير انتقال داده است. موضوع مورد مطالعه اين تحقيق شناسايي عامل هاي انساني مربوط به تعمير و نگهداري سيستم هاي هواپيما هاي بدون سرنشين مي باشد. پرسنل تعمير و نگهداري هواپيما هاي بدون سرنشين ، بايستي اطمينان كاملي از قابليت عملكرد درست سيستم هاي وسيله نقليه هوايي بدون سرنشين را داشته باشند؛ اين سيستم ها شامل ايستگاههاي زميني ، ماهواره ها ، تجهيزات ارتباطي و هواپيما هستند. وظايف منحصر بفرد بوده و تجهيزات و امورات تعمير و نگهداري اين گونه هواپيما ها پيچيدگيهاي خاص UAV متخصصين تعمير و نگهداري خودش را دارا مي باشد.تحقيقات انجام شده موضوعات مرتبط با اين بخش را به چهار گروه شناسايي كرده است كه عبارتند از: - سخت افزارها شامل باز بست كردن مكرر سيستم هاي هواپيماهاي بدون سرنشين و ايستگاههاي زميني بوده و نقص در اطلاعات اجزاء سيستم هاي هواپيما پرسنل تعمير و نگهداري را در برنامه ريزي موثر تعميراتي با چالش هايي مواجه مي سازد.خطرات ناشي از انواع باطريهاي بكار گرفته شده در اين گونه هواپيماها موضوع تعمير و نگهداري را بطور بالقوه با چالش اصلي در بخش سخت افزاري مواجه كرده است. - نرم افزارها همان اسناد فني جمع آوري شده اي هستند كه توسط سيستم هاي رايانه اي پشتيباني مي شوند. وجودهرگونه نقص و كاستي در نشريات فني، موجب ضعف در انجام امورات تعمير و نگهداري خواهد شد. - محيط شامل شرايط محيطي كار متخصصين هواپيماهاي بدون سرنشين مي باشد. - نيروي انساني (زيست افزار) شامل روابط متقابل پرسنل تعمير و نگهداري با سيستمهاي مربوطه كه نيازمنديهاي مهارتي خاص خودش را دارد. سيستم هاي هواپيماهاي بدون سرنشين به تكنولوژي رايانه اي خلبان خودكار و ارتباطات راديويي و ماهواره اي وابستگي شديدي دارند. به همين دليل خيلي از مهارتها و دانش علمي مورد نياز هواپيماهاي بدون سرنشين در حوزه ي اويونيك تعريف مي شوند. علاوه بر اين يك تفاوت آشكار بين حوزه ي تعمير و نگهداري در خط پرواز و تعمير و نگهداري سنگين در سطح شعبات خود دلالت بر داشتن سطح بالاي مهارت و علم و دانش مورد نياز براي متخصصين تعمير و نگهداري هواپيماهاي بدون سرنشين است. نتايج اين مطا لعه به دوبخش تقسيم مي شود. در اولين بخش تفاوت بين تعمير و نگهداري هواپيماهاي بدون سر نشين و تعمير و نگهداري هواپيما هاي عمومي مطرح مي شود. در بخش دوم به بحث درباره ي ويژگي ها و صلاحيت هاي متخصصين تعمير و نگهداري هواپيما هاي بدون سرنشين و نيازمنديهاي آموزشي مطرح مي شود.