بررسي تاثير فلزات سنگين بر ميزان رنگدانه هاي فتوسنتزي زعفران (Crocus sativus L.)

آلودگی‌ خاك‌ها به فلزات سنگین مسئله مهمی است كه امروزه محیط زیست ما با آن مواجه می‌باشد. اثرات سمی این فلزات در خاك‌ها، سبب كاهش وسعت زمین‌های كشاورزی شده است. بنابراین برای تأمین نیاز غذایی انسان و دام، ناچار به حداكثر استفاده از خاك‌های موجود، جهت انجام فعالیت‌های كشاورزی، می‌باشیم. فعالیت‌ها در این زمینه می‌توانند شامل پالایش خاك‌‌های آلوده از راه‌های مختلف یا كاشت محصولات مقاوم در این خاك‌ها باشند. گیاهان بیش اندوز برای كشت در خاك‌های آلوده از راه‌های مختلف یاكاشت محصولات مقاوم در این خاك‌ها باشند. گیاهان بیش‌اندوز برای كشت در خاك‌های آلوده مناسب‌اند. اگر گیاهی كه به این منظور به كار می‌رود همزمان با پالایش خاك، از نظر اقتصادی نیز باارزش باشد، می‌ توان از كشت آن برای بهره‌برداری بیشتر از خاك‌های آلوده استفاده بهینه كرد. با توجه به خصوصیات ویژه زعفران از قبیل داشتن ارزش اقتصادی فراوان، نیزا آبی اندك، مقاوم به سرما و نیزا غذایی پائین، در صورتی كه این گیاه توانایی كاهش آلودگی خاك را داشته باشد، می‌تواند گزینه مناسبی برای كشت در خاك‌های آلوده به فلزات سنگین بوده و برای استفاده بیشتر از این خاك‌های آلوده به كار رود. در این تحقیق، تأثیر فلزات سنگین سرب، مس، نیكل، روی، نقره و منگنز بر میازن كلروفیل b,a كاروتنوئید زعفران، مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج اثر تیمارهای آزمایشی بر میزان كلروفیل b,a در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. ولی فقط تیمار سولفات منگنز اختلاف معنی‌داری با شاهده داشت. بیشترین میزان كلروفیل كل نیز مربوط به سولفات منگنز بود و كمترین میزان آن در شاهد مشاهده شد. اثر تیمارهای مختلف بر میزان كارتنوئیدها در سطح 5 درصد معنی‌دار نبود.