پهنه بندي خطر زمين لغزش با استفاده از عملگر گاماي فازي (مطالعه موردي : حوضه سد ايوشان )

چكیده شناسایی و طبقهبندی نواحی مستعد لغزش و پهنهبندی خطر آن گامی مهم در ارزیابی خطرات محیطی به شمار رفته و نقش غیر قابل انكاری را در مدیریت حوضههای آبخیز ایفا مینماید. این تحقیق با هدف پهنه بندی خطر نسبی ناپایداری دامنهای و وقوع زمین لغزش در حوضه سد ایوشان صورت گرفته است. به منظور بررسی پایداری دامنه ها در این حوضه ابتدا با استفاده از عكس های هوایی و بازدید های میدانی نقاط مستعد لغزش شناسایی شده و متعاقب آن نقشه پراكنش زمین لغزش حوضه تهیه گردیده است. با قطع نقشه های عوامل موثر بر لغزش با نقشه پراكنش زمین لغزش ها، نسبت فراوانی هر یك از عوامل شیب، جهت ArcGIS شیب، ارتفاع، زمین شناسی، گسل، كاربری اراضی، بارندگی و فاصله از آبراهه به ناپایداری دامنه ها در محیط نرم افزار محاسبه گردید. سپس به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش در منطقه از عملگر گامای فازی استفاده شده است. بر اساس نتایج 2 درصد از مساحت منطقه / 39 و 38 /31 ،31/29 ،13/15 ،13/ پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از این عملگر به ترتیب 58 در كلاس های خطر خیلی كم، كم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است