كشاورزي در منظر شهري با رويكرد توسعه و شناخت چالش هاي آن

گسترش و صنعتی شدن شهرها و افزایش روزافزون ساخت و ساز در آن ها، موجب شده تا عواملی مانند نیاز به غذا، و نیازهای اقتصادی و اكولوژیكی و زیست محیطی در راستای آنها نیاز مبرم به سبزینگی بیشتر در شهرها به شدت احساس شود. اما مسئله اصلی این است كه چگونه می توان در شهرهای صنعتی و پرجمعیت نیازهای پیش گفته را پاسخ داد؟ بنابراین به نظر میرسد یكی از روش های پاسخگویی به این مسئله، ورود هدفمند كشاورزی در منظر شهری باشد. در گذشته حضور فعالی باغ های مثمر در منظر شهری این مهم را مهیا می كرد كه علاوه بر رفع نیازهای زیست محیطی، فضاهای تفرجگاهی در شهر باشند و میوههای آن ها نیز توسط مردم استفاده شود كه با گذشت زمان این مسئله كم رنگ شده است. گرچه هم اكنون نیز نمونه های موفقی از كشاورزی در منظر شهری در شهرهای كوچك مانند نجف آباد، سی سخت و شهریار مشاهده میشود. شهر هدف در این مطالعه تهران بزرگ است كه از نظر زیست محیطی مورد تهدید بوده و به دلیل جمعیت بالا نیازمند راهكارهایی جهت استفاده از ظرفیتهای موجود میباشد، بر این مبنا این مقاله به طور خاصی منطقه ۲۲ تهران و حاشیه دریاچه چیتگر را به عنوان فضایی جمعی كه می تواند با كشاورزی در منظر شهری تركیب شود را با روش تحلیلی و توصیفی مورد مطالعه قرار داده است. این تحقیقی بنا دارد تا با مطالعه و شناسایی ابعاد مختلف و موانع ایجاد كشاورزی در منظر شهری و نمونه های موفق آن در مناظر مختلف شهری، راهكارهای خلاقانه و جلب مشاركت مردم در جهت ایجاد كشاورزی در منظر شهری را به دست آورد.