بررسي حساسيت پذيري سازندهاي زمين شناسي حوزه آبخيز كوه پهلك نسبت به فرسايش

یكی از مطالعات پایه در برنامه ریزی های حفاظت خاك و آبخیز داری در هر منطقه مطالعات زمین شناسی می باشد و به عنوان بستری جهت انجام مطالعات ژئومرفولوژی، خاك، پوشش گیاهی، فرسایش و رسوب در یك حوزه آبخیز محسوب می شود. در این مطالعه جهت بررسی ویژگی های زمین شناسی حوزه آبخیز كوه پهلك) واقع در استان یزد( با جمع آوری اطلاعات پایه، بررسی نقشه ها و عكس های هوایی منطقه و عملیات میدانی ، و یژگی های زمین شناسی و واحد های زمین شناسی بررسی و مورد تجزیه و ) %47/ تحلیل قرار گرفت. نتایج بررسی ها نشان داد كه در این حوضه واحدهای گرانیت و گرانودیوریت بیشترین درصد )به میزان 63 3%( و نهشته های بستر رودخانه با / 0% ( و آهك با ) 00 / را به خود اختصاص داده و واحدهای دولومیت و دولومیت آهكی با) 76 5 % ( واحد های سنگی حوضه را به خود اختصاص داده اند. با توجه به این كه از بین 6 / %13/50 ( و در نهایت ماسه سنگ با ) 37 ( دسته سنگ آذرین، دگرگونی و رسوبی عمده ی سنگ های آذرین در تمام اقالیم مقاوم به فرسایش می باشد و سنگ های رسوبی عمدتاً در مقابل فرسایش نامقاوم هستند بنابراین در اثر هوازدگی سهم مهمی در فرسایش و تولید رسوب در حوضه دارا می باشند. بنابراین باتجزیه و تحلیل این واحدهای سنگی می توان نتیجه گرفت كه این حوضه با توجه به دارا بودن درصد كم نهشته های آبرفتی میزان فرسایش و رسوب در این حوضه كم می باشد.