ارزيابي توان باكتري هاي باسيلوس لنتوس ، سودوموناس پوتيدا و باسيلوس با گونه ي نا مشخص در تجزيه و كاهش سولانين در مانده هاي سيب زميني

پسماندهای كشاورزی اغلب بصورت بدون استفاده در مزارع باقی مانده. در حالی كه به كمك علوم بیوتكنولوژی می توان از پسماندها كمپوست های میكری و حتی با زودن مواد مضر آنها، به عنوان خوراك دام بهره جست. یكی از این پسماندها، بقایای محصول سیب زمینی است كه بدلیل داشتن ماده سمی سولانین در جیره غذایی كاربرد كمی دارد. در این آزمایش سعی شده به روش بیولوژیك) با كمك باكتری های خاك، بقایای سیب زمینی را تجزیه و سولانین موجود در آن كاهش یابد. پسماندهای سیب زمینی پس از جمع آوری، خرمن كوب و به قطعات كوچكتر از 2 میلیمتر خرد و با 3 گونه باكتری خاكزی در درون شیشه مایه زنی و به مدت 45 روز در دمای بهینه، انكوباسیون گردید. تمام باكتریهای آزمایش توانستند سولانین را تجزیه نمایند، و نسبت كربن به ازت را كاهش داده و پروتیئن را افزایش دهند. میزان سولانین پیش از آزمایش 0/06گرم بر گرم بود كه توسط باكتری های مورد آزمایش به 0/0020 0/0017 و 0/0014 كاهش یافت. هر سه تیمار همراه با باكتری نسبت به شاهد بدون باكتری در سطح آماری 5 درصد اختلاف معنی داری نشان داد. بنابراین برای ساخت كمپوست و كاهش سولانین و تهیه خوراك دام از بقایای سیب زمینی شاید بهره گیری از این باكتری ها سودمند باشد.