بررسي محدوديت هاي اجراي سيستم TPM در واحدهاي صنعتي

تغییرات سریع تولیدات و افزایش رقابت در بازار جهانی بر نقش نگهداری و تعمیرات، جهت بهبود فعالیتهای سازمان اعم از تولیدی و خدماتی تأكید دارد. این مسأله انگیزه ی بكار گرفتن استراتژی TPM را به جای فعالیتهای سنتی ایجاد می كند. یكی از اهداف اصلی اجرای TPM بهبود مستمر است كه به صورت مداوم فعالیتهای تولیدی و تجاری را بهبود می بخشد و بر روی حل مشكلات اساسی تمركز دارد TPM تنها به تعهد مدیریت و كاركنان وابسته نیست بلكه با ساختار سازمانی و همچنین روش های اجرایی ارتباط مستقیم دارد. محدودیتهای فراوانی در اجرای TPM وجود دارد. لذا این تحقیق با هدف بررسی این محدودیتها در واحدهای صنعتی انجام گرفته است. به طوریكه جامعه آماری آن مدیران و كاركنان شركت آذر دما گستر با تعداد ۱۰۰ نفر كاركنان می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات میدانی بوده و از پرسشنامه برای جمع آوری دادهها و از آزمون t با استفاده از نرم افزار SpSS16 برای تحلیل دادهها استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان میدهد كه عوامل سازمانی، فرهنگی، رفتاری، تكنولوژی، پرسنلی، بین سازمانی و مالی از جمله محدودیتهای اجرای TPM در شركت مورد مطالعه می باشد.