بررسي رابطه بين صنعت گردشگري و شاخص توسعه انساني(HDI) در ايران با استفاده از روش خودرگرسيون برداري VAR

امروزه گردشگری به عنوان یكی از بزرگان صنایع در جهت درآمد و ارتقاء رشد اقتصادی بسیاری از كشورها تبدیل شده و رشد آن تغییرات اقتصادی و اجتماعی زیادی را به دنبال دارد. گردشگری صنعتی بزرگ و زود بازده است كه در عصر حاضر نقش مهمی در رشد و توسعه كشورهای مختلف جهان خواهان دستیابی به سطحی از توسعه هستند كه بتوانند به بهبود كیفیت كشورشان بیانجامد كه از جمله شاخص های مهم و مطرح برای ارزیابی توسعه یافتگی، شاخص توسعه انسانی(HDI) می باشد. این مطالعه به بررسی رابطه كنش واكنش VAR می پردازد به گونه ای كه تاثیر تجربی انی ارتباط مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در این ارتباط نتایج تحقیق حاكی از آن است درآمدهای حاصل از گردشگری تاثیر مثبت بر شاخص توسعه انسانی در ایران دارد. تابع آنی نحوه و دوره تاثیر شوك را بر متغیر مورد نظر نشان می دهد و تجزیه تحلیل واریانس سهم میزان تغییرات متغیر را ناشی از شوك های متغیرهای دیگر نشان می دهد. در این ارتباط نتایج تحقیق حاكی از آن است كه تاثیر تكانه وارده بر تمامی وارده بر تمامی متغیرهای مدل و از جمله نوسان های شاخص توسعه انسانی بر درآمد ارزی گردشگری تقریباً از دوره دوم شروع شده و اثر مثبت داشته است و اثر آن تا پایان دوره به تدریج تعدیل می شود. نتایج جدول نشان می دهد كه بیشترین تغییرات توسعه انسانی (HDI) و درآمد گردشگری در ایران رابطه وجود دارد و این رابطه دوطرفه است و به بیان دیگر درآمد گردشگری و شاخص توسعه انسانی (HDI) علت هم هستند.