بررسي و تحليل كارايي فني و توليد انگور كاران استان خراسان شمالي (مطالعه موردي: اسفراين)

انگور یكی از محصولات مهم باغی استان خراسان شمالی به شمار میرود. این استان با داشتن ۱۶ هزار هكتار باغ انگور در رتبه هشتم و با تولید ۴۷ هزار تن انگور در رتبه سیزدهم كشور قرار دارد. همچنین این استان علی رغم داشتن شرایط مناسب، متاسفانه پایین ترین میزان عملكرد انگور را در بین استان های كشور دارا می باشد. حال از آنجا كه افزایش عملكرد، یكی از موضوعات مهم در بحث تولید میباشد، لذا هدف این مطالعه بررسی عوامل موثر بر تولید و عملكرد انگور و همچنین محاسبه كارایی فنی انگوركاران و تعیین عوامل موثر بر كارایی آنها در استان خراسان شمالی (شهرستان اسفراین) میباشد. داده های این مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و تكمیل پرسشنامه از ۸۰ نفر از كشاورزان این شهرستان در سال ۱۳۹۰ بدست آمد كه از این تعداد، ۲۷ پرسشنامه مربوط به تولید انگور به صورت دیم و ۵۳ پرسشنامه مربوط به تولید انگور به صورت آبی می باشد. با استفاده از تابع تولید كاب - داگلاس، كشش تولید نهاده ها و مقدار بازده نسبت به مقیاس در باغهای انگور آبی و دیم محاسبه گردید. نتایج این بررسی نشان داد كه نهاده های نیروی كار، گوگرد، كود حیوانی و شیمیایی در باغهای انگور آبی و نهاده های زمین، كود حیوانی و نیروی كار در باغهای انگور دیم، به ترتیب بیشترین تاثیر معنی دار را بر میزان تولید انگور دارند. همچنین نتایج تخمین تابع تولید كاب - داگلاس مرزی تصادفی نشان داد كه میانگین كارایی فنی انگوركاران آبی و دیم در این شهرستان به ترتیب ۸۶ و ۷۹ درصد است و متغیرهای سن و تحصیلات باغدار تاثیر مثبیت و معنی داری بر كارایی فنی دارند.