اثربخشي تئاتر درماني بر ابراز وجود و كنترل هيجان دانش آموزان دبستاني

از بین روش های درمانی متعدد برای مداخله ، نمایش درمانی به عنوان شیوه ای نزدیك با طبیعت كودكان و هماهنگ با ویژگی آنان جایگاه خاصی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تئاتردرمانی بر ابراز وجود و كنترل هیجان دانش آموزان در مقطع ابتدایی اجرا شد.در این مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون – همراه با گروه كنترل 30 نفر )هر یك از گروه های آزمایش و كنترل 15 نفر( از بین دانش آموزان مدارس پسرانه دانش آموزان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. سپس، با استفاده از آزمون ابراز وجود و كنترل هیجان دانش آموزان اندازه گیری شد. گروه آزمایش به دوگروه 7 و 8 نفری تقسیم شد و در 12 جلسه نمایش درمانی 45 ای به مدت ¬ دقیقه 6 هفته شركت كردند و گروه كنترل مداخله ای دریافت نكرد. در پایان جلسات درمانی مجدداً ابراز وجود و كنترل هیجان بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل كوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از در آزمون ابراز وجود ) 049 / 0 = p ( و آزمون كنترل هیجان ) 002 / 0 = p ( بیانگر تفاوت معنادار در گروه های آزمایش و كنترل بوده است. بر مبنای یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت كه نمایش درمانی به عنوان روش مؤثر بر بهبود ابراز وجود و كنترل هیجان در كودكان به شمار می رود.

Between multiple therapeutic approaches for intervention, drama therapy as a way of approaching children with nature and in harmony with their feature special place. This study aimed to determine the effectiveness of drama therapy on self-expression and emotional control was run elementary school students this quasi-experimental study with pretest - posttest with a control group of 30 subjects (15 subjects each experimental and control groups ) among male student schools students were selected by random cluster sampling. Then, using self-expression and emotional control were measured students. The experimental group was divided into two groups 7 and 8 in 12 sessions of 45 minutes of drama therapy for 6 weeks now while the control group received no intervention. At the end of treatment sessions re-expression and emotional control on both groups. The data obtained were analyzed using analysis of covariance. The results of the test expression (049/0 = p) or test excitation control (002/0 = p) indicating significant differences in the experimental and control groups, respectively. Based on the results obtained, we can conclude that drama therapy as an effective way to improve self-expression and emotional control in children is considered.