بررسي ارتباط ويژگي هاي شخصيتي و بزه در نوجوانان عادي و بزهكار

سلامت شخصیتی – روانی و مشكالت و تعارضهاي شخصیتی افراد، در نوع رفتار و عملكرد اجتماعی ایشان تأثیرگذار است. هدف اصلی پژوهش حاضر این است كه رابطهي اوصاف و ویژگیهای شخصیتی با بزهكاری پسران نوجوان نشان داده شود. جامعه ي آماری پژوهش حاضر، كلیه دانش آموزان پسر هستند كه در نیمه ي اول سال تحصیلی 1390 در مقطع دبیرستان در شهر تبریز مشغول به تحصيل بودها ند و نيز پسران نوجوان بزهكار در گروه س نی چهارده تا هجده سال هستند كه در نیمه ي اول سال 1390 در كانون اصالح و تربیت و زندان مركزی تبریز به سر میبردند. در گروه عادی یا غیر بزهكار، حجم نمونه، صد نفر است و حجم نمونه برای گروه بزهكار نیز همين تعداد میباشد. در این پژوهش، اطلاعات و داده های مورد نیاز به منظور سنجش فرضیه ها در راستای تحلیل و تبیین وجوه افتراق نوجوانان بزهكار و غیربزه كار، از طریق پرسشنامه ي خود ارزیابی، پرسشنامه ي اطلاعات شخصی و پرسشنامه ي شخصیتی آیزنك موسوم به پرسشنامه ي فرم كوتاه، شامل مقیاسهای چهارگانه ي برون گرایی، روان پریشی، روان رنجوری و دروغ سنج، جمع آوری شده و با توسل به فنون آمار استنباطی و بهره گیری از نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش حاكی از آن است كه پسران نوجوان بزهكار به طور معنیداری، روان رنجورتر و روان پریشتر از پسران نوجوان غیر بزهكار میباشند. پسران نوجوان غیر بزهكار برون گراتر از پسران نوجوان بزهكار بوده اند. میزان و نرخ معدلی تحصیلات پسران نوجوان غیر بزهكار و نیز میزان تحصیلات والدین ایشان به طور معنی داری، به ترتیب بیش از میزان تحصیلات پسران نوجوان بزهكار و میزان تحصیلات والدین ایشان میباشد. میانگین تعداد اعضای خانواده ي گروه نوجوان بزهكار بیش از گروه نوجوانان غیر بزهكار است. میانگین رتبه ي شغلی پدران گروه نوجوانان غیر بزهكار به طور معنی داری، بیش از گروه نوجوانان بزهكار بوده است و همینطور میانگین تعداد اتاقهای منازل گروه نوجوانان غیر بزهكار بیش از گروه نوجوانان بزهكار بوده است. با تجزیه و تحلیل داده های تحقیقات پیشین و نیز داده های مربوطه ي پژوهش حاضر، می توان ادعا نمود كه فاكتورهای شخصیتی افراد در میزان رفتارهای بزهكارانه یا غیر بزهكارانه ي ایشان اثرگذار است.