ارائه يك مدل فازي جهت بهينه سازي يك سيستم چند حالته با استفاده از الگوريتم ژنتيك

در این مقاله یك سیستم چند حالته با زمان افزونگی فازی كه در آن هر مولفه سیستم، زمان عملیات خودش را دارد، مورد بررسی قرار می گیرد. كل وظایف سیستم باید در طول زمان مشخص شده تكمیل شود. در این مقاله یك مدل فازی برای بهینه سازی قابلیت اطمینان سیستم های چند حالته ارائه شده است، كه در این روش برای محاسبه قابلیت اطمینان از تكنیك تابع تولید جهانی (Universal generating function) و برای بهینه سازی از الگوریتم ژنتیك استفاده شده است. این روش می تواند برای مسائل بهینه سازی سیستم های سری- موازی و برای سیستم های با ساختار شامل پل تعمیم یابد. برای ارزیابی رویكرد ارائه شده نیز سیستم های با وضعیت ordinary hot reserve مورد بررسی قرار گرفته است.