تأثير انجام اكستروژن مستقيم بلافاصله پس از اكستروژن پيچشي بر خواص مكانيكي آلياژ آلومينيوم 1100

اكستروژن پیچشی (TE) به عنوان یكی از روش های نوین و توسعه یافته ی تغییر شكل پلاستیك شدید (SPD)، روشی برای تولید مواد فوق ریزدانه حجمی با ساختار همگن شناخته می شود. در تحقیق حاضر تأثیر انجام اكستروژن مستقیم بلافاصله پس از اكستروژن پیچشی بر خواصمكانیكی (اندازه ی دانه و سختی) آلیاژ آلومینیوم 1100 پیش و پس از انجام فرآیند مورد بررسی قرار گرفت. انجام اكستروژن مستقیم پس ازاكستروژن پیچشی منجر به پایدار ماندن شكل هندسی نمونه های (بیلت های) آلومینیومی و ایجاد نیروی رو به عقب (Back Pressure) می شود. فرآیند با استفاده از قالب اكستروژن پیچشی با زاویه ی پیچش ° 60 استفاده شد. نتایج حاصل نشان دهنده ی كاهش شدید اندازه ی دانه درپاس اول ( 36 %) و افزایش نسبی اندازه ی دانه به دلیل وقوع كارنرمی (بازیابی و تبلور مجدد) ناشی از اشباع كرنش و سپس تعادل بین كارنرمی و كارسختی در پاس های میانی و كاهش مجدد اندازه ی دانه در دو پاس آخر است. اندازه ی دانه در پاس آخر (31µm) تقریباً برابر با پاس اول (30µm) است با این تفاوت كه سختی میانگین سختی پاس آخر 16 % بیشتر از پاس اول است. سختی در پاس های میانی افزایش یافت، ولی در دو پاس آخر به دلیل وقوع تبلور مجدد و كاهش چگالی نابه جایی ها در لبه ها و همگن شدن ساختار، میانگین سختی نسبت به پاس پنجم %13/7 كاهش یافت.