بررسي هويت معماري خانه هاي سنتي در قالب نظام اعتقادي

دین اسلام مجموعه ای صرفاً اعتقادی نظیر سایر ادیان الهی نیست، بلكه مجموعه ای وسیع از قوانین وآداب است كه در اعمال روزانه پیروان خویش نیز اثرگذار می باشد. از جمله مواردی كه با نحوه زندگی در محل سكونت و زندگی اش ، یعنی خانه مسلمان می تواند مرتبط باشد، نوع وزوایای دید ودر واقع محرمیت ها ویا اشراف های مناسب ونامناسب است. اعتقادات فرد مسلمان گاه به طور مستقیم و گاه به طور غیر مستقیم، تعیین كننده فضا و كالبد كلی خانه است. در این مقاله سعی می گردد تا با تشریح این نظام ودر واقع رابطه بین نظام اعتقادی وساختار كالبدی ومعماری خانه مسكونی به نتایجی برسد كه در طراحی وساخت وساز مسلمان معاصر نیز با توجه كافی به آن ها در واقع به حفظ اصول اعتقادی و ارزش های اسلامی كمك كند. معماری خانه های سنتی ایرانی دارای هویت و شناسنامه ای انگاشته شده است كه در این خانه ها، مفهوم سكونت و به معنای كامل آن (سكنی گزیدن و آرامش یافتن) هم نوا با نیازهای مختلف انسانی فضا شكل می گرفته است كه احتیاجات فرهنگی و طبیعی او را با مظاهر مختلف طبیعی (شب، روز، تابستان، زمستان و ...) و فرهنگ و آیین های انسانی جوابگو بوده است.