مقايسه عملكرد مدل هاي فرآيند گذار و توربولانسي تحت شدت توربولانس جريان آزاد و زبري سطوح

چكیده براي شبیه سازي جریان هاي مهندسی مدل هاي توربولانسی متعددي ارائه شده است. مدل هاي توربولانسی توانایی شبیه سازي صحیح همه قسمت هاي جریان همانند ناحیه گذار جریان را به درستی ندارند. در همین راستا در دهه گذشته تلاشهاي زیادي براي توسعه مدل هاي عددي فرآیند گذار شده است.مشاهدات تجربی نشان می دهد كه عوامل متعددي نظیر توربولانس جریان آزاد ورودي، گرادیان فشار، اثرات تراكم پذیري،زبري سطوح ، گرمایش و سرمایش سطوح بر رفتار جریان هاي در حال گذار تاثیر بسزایی دارند. نوع و مشخصه هاي زبري و موقعیت قرارگیري آنها در لایه مرزي اثرات متفاوتی بر جریان لایه مرزي دارند.زبري هاي بزرگ همانند پیچ ها و پرچها كه براي اتصال سطوح به كار می روند منبع تولید توربولانس بوده و مكانیزم گذار جریان ناشی از آنها از نوع گذار میان بر می باشد. این مكانیزم گذار معمولا در پایین دست زبري اتفاق می افتد .طراحان دینامیك سیالات محاسباتی، تمایل دارند كه از مدل هاي عددي دقیق تر و مناسب تر براي تحلیل جریان ها استفاده كنند. یكی از معایب مدل هاي فرآیند گذار نسبت به مدل هاي مشابه توربولانسی این است كه عموما داراي معادلات و حجم محاسبات بیشتري نسبت به مدل هستند، بنابراین هنوز هم اكثر محققین از مدل توربولانسی با در نظر گرفتن خطاي احتمالی آنها در جریان هاي مهندسی به جاي مدل فرآیند گذار استفاده می كنند. هدف این تحقیق بررسی و مقایسه كمی عملكرد مدل هاي فرآیند گذار و مدل هاي كاملا توربولانسی براي جریان هاي تحت تاثیر همزمان شدت توربولانس و زبري سطح است.