نگرش ساكنان مناطق گردشگري روستايي نسبت به پيامدهاي گردشگري (مطالعه موردي: روستاهاي بيش از 400 خانوار دهستان روئين شهرستان اسفراين)

تحقيق حاضر به روش توصيفي–همبستگي به بررسي نگرش ساكنان مناطق گردشگري روستايي شهرستان اسفراين واقع در استان خراسان شمالي نسبت به اثرات گردشگري روستايي در سال 1390 پرداخته است. جامعه آماري اين پژوهش، ساكنان مناطق روستايي در روستاهاي بيش از 400 خانواري است كه داراي جاذبه گردشگري بوده و اثرات گردشگري در اين روستاها توسط ساكنان درك شدهاند. حجم نمونه آماري با استفاده از روش كوكران 384 نفر بوده است. براي گردآوري دادهها از ،t-test پرسشنامه و براي تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از تجزيه و تحليل آماري و با استفاده از آزمونهاي اسپيرمن، آزمون به دست آمده است. متغيرهاي مستقل اين پژوهش spss ضريب همبستگي و رگرسيون چند متغيره توسط نرم افزار ،f-test عبارتند از: ويژگيهاي فردي و حرفهاي ساكنان، ميزان ارتباط آنان با گردشگران و وابستگي درآمد آنان به گردشگري، درك اثرات اقتصادي، اجتماعي– فرهنگي و زيست محيطي گردشگري و متغير وابسته پژوهش نگرش ساكنان نسبت به درك پيامدهاي گردشگري روستايي. نتايج نشان ميدهد كه درآمد مردم اين منطقه از گردشگري كمتر بوده و امرار معاش اكثر مردم به درك اثرات اقتصادي و اجتماعي f و t اين منطقه از راه باغداري و تا حدودي دامداري است. همچنين با استفاده از آزمون در سطح 95 درصد f در سطح 99 در صد و در آزمون t گردشگري در سطح روستاهاي مورد بررسي پرداخته شد كه در آزمون ارتباط معنادار وجود دارد.