بررسي اثرات ضد ميكروبي نانو ذرات نقره بر روي پاتوژن بيماري زا ماهي (ليستر يا مونوسيتوژينز)

استفاده از نقره به عنوان عامل ضد عفونی كنند، موضوع جدیدی نیست و قبلا اثبات شده است كه تركیبات نقره با تبدیل پروتئین های میكروب ها به رسوب و مسدود كردن سامانه ی زنجیره ای میكروب ها، هم علیه باكتری های هوازی و هم بی هوازی موثر هستند. اخیرا با توجه به محدودیت استفاده از آنتی بیوتیك ها علیه باكتری های مقاوم به آنتی بیوتیك، متخصصان بالینی دوباره تصمیم گرفتند از پوشش های زخم حاوی نقره استفاده كنند. نقره در مقیاس نانو سطح تماس بسیار زیادی برای برهم كنش با باكتری ها دارد. این نانو ذرات می توانند به غشای سلولی متصل شوند و به درون باكتری نفوذ كنند. لیستریا مونو سیتوژنز می تواند عامل بالقوه مننژیت و سپتی سمی در انسان باشد. زنان حامله، نوزادان و افراد با نقص ایمنی مستعد ابتلا به عفونت های این باكتری می باشند . همچنین افراد سالم ممكن است به این باكتری آلوده شوند. مهمترین روش اتقال این باكتری از راه مواد غذایی می باشد. ویبریوها از جمله شایعترین باكتریها در آبهای سطحی تمام جهان می باشند. آنها باسیلهای هوازی، خمیده و متحرك اند كه دارای تاژك قطبی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میكروبی نانو ذرات نقره برروی لیستریا مونوسیتوژنز است. نتایج این مطالعه بیانگر اثرات ضد میكروبی خوب نانو ذرات نقره در برابر باكتری های بیماری زا است كه می تواند به عنوان یك روش كنترل مناسب باكتری از آن استفاده كرد.