بررسي عوامل كالبدي موثر بر ناامني و جرم خيزي فضا با تاكيد بر رويكرد CPTED (مطالعه موردي:محله گودال مصلي در شهر يزد)

برقراري امنيت در ساختار شهري و برخورداري شهروندان از احساس امنيت اهميت فزاينده اي دارد و مولفه اساسي توسعه پايدار اجتماعي است. توجه به بافت هاي تاريخي كه روزگاري به واسطه تدابير كالبدي و غيركالبدي خود احساس امنيت را براي ساكنشان فراهم مي آوردند، امروزه به دليل تغيير در ساختار كالبدي و عملكردي به مكان هاي ناامن شهري تبديل شده اند. مقاله حاضر در راستاي افزايش ارتقا امنيت اجتماعي در محله گودال مصلي، متغيرهاي كالبدي تاثيرگذار بر امنيت محيطي را مورد شناسايي قرار داده و شاخص ها و معيارهاي موثر بر ناامني و ترس از وقوع جرم از منظركالبدي در بافت هاي تاريخي را مورد واكاوي قرارداده است. ابتدا، با روش تحقيق توصيفي ضمن بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي، مباني نظري و تجارب مرتبط تهيه و شاخص ها و معيارهاي موثر بر بروز پديده ناامني استخراج شد. سپس، وضعيت امنيت در محله گودال مصلي با روش توصيفي- تحليلي با تكيه بر تحليل شاخص ها وتهيه چك ليست جامعي كه داده هاي مورد لزوم آن از طرق مشاهده، مصاحبه و پرسشگري در قالب شصت پرسشنامه و در چهار فضاي عمومي محله، كه شامل خيابان هاي اصلي دورمحلي؛ معابر درون محلي؛ پاركينگ هاي درون محلي و عرصه هاي جمعي و همگاني مي باشد، بدست آمده و توصيف و تبيين شد. در نهايت، راهبردها و سياست هاي مربوط در راستاي بسترسازي براي ارتقاء امنيت اجتماعي و حضور دوباره افراد در اين بافت ارائه شد. نتايج مطالعات نشان داد : از منظر اهالي محله گودال مصلي امنيت محله وضعيت مناسبي ندارد. عوامل محيطي و كالبدي شكل دهنده فضا نقش بسزايي در ميزان وقوع جرم و احساس ناامني ناشي از آن در اين محله دارند. با اتخاذ سياست هاي مبتني بر رويكرد CPTED در راستاي كاهش جرم از ديدگاه كالبدي، مي توان امنيت اجتماعي درخور محله را تحقق بخشيد.