بررسي بافت تاريخي زرتشتيان كرمان براي طراحي سازگار با محيط با توجه به نياز سنجي كرمان

شهر مكان ظهور تصورات و اعتقادات ساكنینش است كه در گذر زمان تغییراتی را در گوشه وكنارخود می پذیرد زیرا این ساكنین هستند كه به یك شهر معنا و هویت می دهند و بدون آن ها شهر ها و محلات آن فاقد هویت میباشند،و با تغییر در باور ها و آیین هاي و آداب و رسوم ساكنین ما شاهد معماري و ساختار هاي شهري جدیدي میشویم كه به صورت ناهماهنگ و مجزا با بافت هاي تاریخی و قدیمی ساخته میشوند و رشد میكنند وحتی در این بافت ها نفوذ كرده و قابلیت تطبیق با محیط اطراف را ندارند و بیگانه ازآن هستند . كه نمونه موردي این بافت ها در كرمان بافت تاریخی زرتشتیان است كه این بافت از محلات زرتشتی نشین كرمان است و داراي ارزش هاي تاریخی فراوانی است كه در زمان خود منجمد شده ودچار فرسودگی شدید است .این مقاله سعی بر آن دارد تا روش طراحی سازگار با محیط را مورد بررسی قرار دهد تا تعادلی را بین بافت ها و محیط اطراف و حتی كل شهر ایجاد كند تا علاوه بر زنده نگه داشتن اصالت و هویت خود چهره بصري شهر را بر هم نزند و به گونه اي لذت بصري و آرامش را براي ساكنیین فراهم كند.